Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Με θέα από το Ρετιρέ...

Της Ζωζώς την ομορφιά δεν την έχει άλλη καμιά… Κάνω δυναμικό come back χωρίς γκαντίφλα πια! Με άλλαξε ο Βαλεντίνος. Τι κρασιά, τι φιλέτα, τι σολομοί, γκοργκοτσόλες και τα τοιαύτα… Χλίδα η Ζωζώ. Έκανα το γούστο μου… Ζούσα το παραμύθι μου, μέχρι που εμφανίσθηκε τρία τραπέζια αριστερά ο Στάθης. Με έλουσε κρύος ιδρώτας, το σατέν το φόρεμα έκανε σημάδι στις μασχάλες, μια κηλίδα έφυγε ανάμεσα στα στήθη μου και έφτασε τον αφαλό μου. Γαργαλήθηκα και χαμογέλασα αλλά ήταν ψεύτικο. Έδειχνα ότι περνούσα καλά αλλά η παρουσία του Στάθη με έπνιγε. Δεν σας μίλησα ποτέ για τον Στάθη, έτσι δεν είναι; Δεν ήρθε ακόμα η ώρα! Θα γίνει και αυτό. Κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο. Δεν ησύχασα όλο το βράδυ, δύο κουτιά Νταβόρ κατέβασα για να ηρεμήσω… Το παρελθόν σηκωνόταν και με πλάκωνε. Ααααχ.

Εν τω μεταξύ ενώ εγώ γλεντούσα με τον Αγησίλαο, πίσω στο χωριό η Δομινίκη με την Σουλτάνα, μη έχοντας ταίρι να γιορτάσουν βγήκαν οι δύο τους στη ντισκοτέκ. Ήπιαν, ήπιαν, ήπιαν, σα τις τούρνες τις μπαιρίσιες έγιναν. Τόσο χάλια έγιναν που στο τέλος μάλωσαν για κάτι κληρονομικά της αδερφής της Δομινίκης, της Ελεονόρας. Παλιά λεσβία αυτή συνειδητοποιημένη. Γύρισα στο χωριό και τις βρήκα να τσουρομαδιούνται σαν τα σχολιαρόπαιδα.

Την άλλη εβδομάδα θα πάμε στη Αγγέλα την Βολιδάκη στα Άσπρα Σπίτια της Βοιωτίας. Θα κάνει επίδειξη τάπερ στο σπίτι της και πρέπει να πάω. Όχι ότι θα πάρω τίποτα αλλά έχει χάζι και κουτσομπολιό. Άσε που παίρνω και εκείνα τα γαλάζια τα μολυβάκια της TUPPERWARE. Πολύ βολικά αυτά και τα άλλα τα κοντά τα ξύλινα της ΙΚΕΑ.

Το τι συγχύστηκα σήμερα το πρωί δεν λέγεται. Έπλυνα τα πράσα, τα έκοψα, τα ζεμάτισα, τα έβαλα στο πλαστικό το σακουλάκι και ανοίγω το πρώτο το συρτάρι της κουζίνας να πάρω ένα λαστιχάκι και να τα τυλίξω να τα βάλω στην κατάψυξη. Ψάχνω, ψάχνω τίποτα. Σηκώνα τα κουτάλια, τα πιρουνιά τίποτα. Μη χειρότερα λέω είναι δυνατόν; Κοιτάζω στο χερούλι της βρύσης μπας και έχω κανένα κρεμασμένο. Ούτε εκεί. Είναι δυνατόν λέω; Υπάρχει σπίτι που έχει ξεμείνει από λαστιχάκια, δεν θα το συγχωρήσω ποτέ στον εαυτό μου. Τσίτωσα, τα νεύρα μου χτυπούσαν κόκκινο και οι ρώγες μου κόντεψαν να τρυπήσουν την μπλούζα μου. Τελικά το έδεσα το σακουλάκι με μια κορδέλα που χε έξω από το κουτί με τις πάστες που μου έφερε η κυρά- Δέσποινα όσο ξάπλωνα με την μέση μου.

Τσικνοπέμπτη μεθαύριο. Πρέπει να οργανωθώ. Κάρβουνα, μαγκάλι, κρέατα. Όλα από τα χέρια μου περιμένουν. Κάτι τέτοιες ώρες θυμάμαι την ταινία «Επάγγελμα γυναίκα» με την Πηνελόπη Πιτσούλη. Αυτή είναι ταινία. Βγαλμένη από την ζωή. Την έχω δει πάνω από είκοσι φορές. Αυτή και το ρετιρέ. Δεν χόρταινα να βλέπω την κυρία Σοφία σε αυτό το σήριαλ.

Αγνοούμενη της εβδομάδας είναι Κλαίρη Κατσαντώνη, η «Ελένη» του Ρετιρέ του MEGA, η γυναίκα του Ιάσονα. Η Ελένη η Άσχημη (μακρινή συγγενής της Μαρίας της Άσχημης) ένα "νέο και ωραίο κορίτσι" (το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;), δηλαδή μια μουρόχαυλη, συντηρητική σαύρα. Με την γκαρνταρόμπα της, χρώματος κουραδοκαφέ, το γεροντοκορίστικο χτένισμά της και το ανεπαίσθητο (;) μουστακάκι της. Αλήθεια τι απέγινε η τόσο ταλαντούχα και εκφραστική ηθοποιός; Όποιος βρει κάτι κερδίζει εισιτήριο για θέατρο που δουλεύει ο Κωστάκης (ο έτερος υπάλληλος στο γραφείο του Ρετιρέ). Φυσικά δεν συμμετέχει στην παράσταση αλλά δουλεύει σαν ταξιθέτης.

Ήθελα να αποδώσω φόρο τιμής αυτή την εβδομάδα σε δύο εξέχουσες προσωπικότητες του καλού ελληνικού κινηματογράφου: την Μέλπω Ζαρόκωστα και την Τζόλυ Γαρμπή. Τις αγαπώ και τις δυο και μακάρι η ανεψιά μου η Γιωργίτσα να μοιάσει σε μια από αυτές.

Και μια φωτογραφία που έχω τάξει και δεν ξεχνάω να βάλω. Σοφάκι για σένα δυο κυρίες αγαπημένες την ημέρα του Αη-Βαλεντίνου!


Σας φιλώ..

Η βασίλισσα του Β΄ Ρετιρέ.. Ζωζώ

10 σχόλια:

  1. aaa! zwzwka mou mporei na vgikan eksw mones touys h soultana me thn dominiki, alla sthn geitonia alla akougonte oti h soultana ekhnh thn mera vrike enan ton grapose k ntaraverizotan mesa sto magazi...!!oso gia esena dominikh mou mhn tyxwn k se dw mazi me kamia gomena san tis miranta apo to sex and the city...tha se skotwsw !! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα ξεμαλλιάσματα πλέον είναι ενα πολύ συχνο φαινόμενο, μεταξύ γυναικών, ανδρών, μεταξύ γυναικών και ανδρών!
    Πάνε οι παλιές καλές εποχές που παίζανε μπουνιές οι άνδρες και οι γυνα'ικες ουρλιάζανε :" Παναγιά μου θα γίνει φονικό", σήμερα λόγω των extensions έχουν αλλάξει τα πράγματα. Σου λένε θα τους τραβήξω το exte που θα πονέσει πολύ αφενός, αφετέρου θα φ΄θγει και το exte και το μαλλί και θα ουρλιάζει ο/η άλλος/άλλη για τα λεφτα που χει δώσει και πήγαν χαμένα.
    Όσο αναφορά τη κ. Κατσώνη δεν γνωρίζω τι μπορεί να χει απογίνει, ίσως είδε τις υποκριτικές της ικαν'οτητες και κατάλαβε πως ούτε και ο σύζυγος της τη πίστευε οταν κάνανε έρωτα και προσποιούταν οργασμό! (κακία....)
    Αλήθεια τη Τσικνοπέμπτη τι γιορτάζουμε; Αφου κάθε μέρα κρέατα τρώμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπημένη μου φιλενάς Ζωζώ μου έλειψες και ξέρω οτι σου έλειψε και η Φροσώρα σου!
    Άστα φιλενάς...με έπιασαν τα λουμπάγκα μου και ήμουν στο κρεββάτι! Κοψομεσιάστικα σου λέγω!
    Τίναξα την μπουχάρα τις προάλλες που είχα γυναίκα στο σπίτι διότι αυτή 45 κιλά άνθρωπος τι να σου κάνει! Και αυτός ο άντρας μου πια άχρηστος τελείως,όλα απο τα χέρια μου περνάνε!Άντρεεες!
    Άλλά φταίω και εγώ! Ήθελα να το παίξω Χρυσάνθη Λαιμού με το χλιδάτο χαλί...ορίστε τώρα!
    Με έφαγε και αυτή η Μοιραράκη απο την ΤV...ελάτε στο Μακεδονία Παλλάς και ελάτε στο Μακεδονία Παλλάς ήταν! Ε σηκώθηκα και εγώ την Κυριακή, πήρα την κουνιάδα μου την ξινή για να της μπώ και στο μάτι...και πήγαμε στο Μακεδονία Παλλάς! Για πότε βρέθηκα να κανονιζω τις λεπτομέρειες της φορτωτικής με τον Hasan, χαμπάρι δεν το πήρα!! Καλέ ειναι δαιμονία σου λέω αυτη η Μοιραράκη....και απίστευτα γλωσσού!
    Την πήρα που λές την μπουχάρα, την σήκωσα και μετά με πήρε και με σήκωσε αυτή! 2 βδομάδες με τα λέοντος, τα mesulid και τις εντριβές ήμουν!
    Ευτυχώς όμως μου πέρασε γιατί μεθαύριο ειναι και τσικνοπέμπτη και εγκωσα η γυναίκα...θέλω να ξεσαλώσω!
    αα...θα ντυθώ κλεοπάτρα τύλιγμένη μέσα στην μπουχάρα! Και ο τάκης μου Αντώνιος!
    Σε περιμένω σπίτι γλυκιά μου..έχω κουτσομπολιά ολκής και γλυκό παστοκίδωνο!
    Σε φιλώ αεράτα!
    Φροσάρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ξεμαλλιάσματα γινοταν παλια στον ελληνικό κινηματογράφο! Ας μην ξεχνάμε την Πετροβασίλη και την Γιαδικιάρογλου στο "Ξυλο βγηκε απο τον παράδεισο" και επίσης το θεικό "ξεμαλλιασμα" με τις λέξεις της Βούλας Ζουμπουλάκη στη Στέλλα "Σκύλλα, υποκρίτρια, οχιαααα..."
    Αυτα ήταν ξεμαλλιάσματα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. vre stauroula ti onoma einai auto ...theeeee mou...einai dynaton mwri na paw me ton theio mou ton takh ...eipame lesvia eimai ...oxi kai me prowro egkefaliko!!!
    alla peri oreksews kolokythopita stauroula mou....ayta einai goysta glykia mou!!
    pantws an h kopela aisthamete etsi pio aneta me ton eauto ths ...s olous tous ypoloipous ta logia periteuoun!! Kai h miranta emena mou fenetai eytyxismenh...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπράβο Ζωζώ!
    Το έταξες και το έκανες!
    Μου αρέσει η συνέπεια στους ανθρώπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συνέπεια σα τη δικιά μου μόνο στον Αυγουστή τον Μπρούσκο θα βρεις, τον έμπιστο μπράβο του κόντε Δημαρα του πατέρα της Έλντας στον επαναστάτη ποπολάρο με τον Κώστα Πρέκα ως Ζέπο Πεμπονάρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ζωζώ...
    δεν θυμάμαι ΠΟΤΕ ήρωες από ταινίες πόσο μάλλον ονόματα. Γενικά δεν θυμάμαι ονόματα...
    Αλλά μάλλον την έχεις σε υπερθετικό βαθμό την συνέπεια από ότι καταλαβαίνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ψυχοσάββατο σήμερα Ζωζώ. Ψυχοσάββατο καλή μου, για όσους δεν είναι πια κοντά μας. Είναι μακρυά, μας λείπουν και αυτό πονάει. πονάει πολύ και πληγώνει βαθειά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αχ αυτό ξαναπέστο καλή μου. κι εγώ σήμερα τα κανα τα κόλλυβα τα πήγα στην εκκλησία τα διάβασα! Τα μοίρασα. Έκανα και ένα πιάτο Ιμάμ μπαΐλντι για τον θείο τον Πελοπίδα που το τρωγε. όλους τους σκέφτομαι πια όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή