Γάμοι, κηδείες, σινεμά.....

Άργησα να κάνω εμφάνιση αλλά είχα υποχρεώσεις. Έγινε η Τετάρτη μου Σαββατοκύριακο. Μέσα σε δύο μέρες (Τρίτη-Τετάρτη) είχα μια κηδεία, ένα γάμο και δυο προβολές σινεμά. Μόνο η Σταματέρη (η παρουσιάστρια από το πουθενά) και το παζάρι λείπανε και θα νόμιζα ότι όντως ήταν σαββατοκύριακο.

Πέθανε ο κυρ-Γιώργος ο ταξιτζής. Είχε το «κακό σπυρί». Τον έφαγε η κούρκα η γυναίκα του. Τον έψησε τα συκώτια. Δυο φορές χήρα αυτή, τον πήρε, τον ξέκανε κι αυτόν η φαρμακομούνα. Τον έσκασε τη χολή. Πολύ θέλει νομίζεις να το βγάλεις το «κακό σπυρί»; Όλη η ομοσπονδία Ταξί ήταν εκεί. Κλάμα οι ταρίφες, κλάμα τα πεθερικά, κλάμα και το ξώγαμο της χήρας από τον πρώτο της τον άντρα. Κι αφού απόκλαψαν όλοι εδάκρυσε και η χήρα. Μαύρισε η ψυχή μου. Όχι τόσο από το μακαρίτη όσο από την μαύρη αράχνη. Σκέτο λαμόγιο. Τι να πω δε ξέρω. Βγήκε ο παπάς, τον διάβασε (αιωνία σου η μνήμη και τα τοιαύτα), κοιτούσε λοξά και τη χήρα και μη με ρωτάτε παραπάνω, δε κολάζομαι χωρίς λόγο εγώ και είναι και των Τριών Ιεραρχών αύριο.

Έφυγα με μαύρη την ψυχή απ΄ την κηδεία και πήγα καπάκι στο Δημαρχείο. Παντρευόταν η ψιλικατζού η Τερψιθέα τον Αποστόλη από την Πάτρα. Με φώναξαν για μάρτυρα. Εκτιμήσανε τη φινέτσα μου και μου πάνε «Ζωζώ μου εσένα θέλουμε να μας παντρέψεις». Ούτε μάνες ούτε μπαμπάδες καλέσανε. Εγώ και άλλες τέσσερις λούγκρες, φίλες της νύφης. Εμ, λέω τόσο «χαρούμενη» νότα που δώσαμε στον γάμο στο Άμστερνταμ έπρεπε να τον κάνουμε. Έχεις δει γάμο πέντε λεπτά; Εγώ ήταν η δεύτερη φορά που έβλεπα. Είχα πάει και στο γάμο της Θοδώρας με τον Στρατή. Ο γάμος έγινε στο σπίτι της πεθεράς της, δεν υπερβάλω, έγινε πίσω από την πόρτα του καθιστικού. Δεν την ήθελε τη Θοδώρα η πεθερά της και τον έκαναν πατ κιουτ τον γάμο να τελειώνει χωρίς πολλά πολλά. Έτσι και την Τετάρτη σε πέντε λεπτά τον πήρε τον Απόστολο η Τερψιθέα. Εβρίτισσα αυτή, Πατρινός αυτός. Δύο χρόνια το πολύ τους δίνω. Κι αυτό γιατί η νύφη είναι πεισματάρα αλλά άμα τον πιάσει και τον Απόστολο το πατρινό του… πάει.. όχι τίποτε άλλο τζάμπα και η σαμπάνια η Dom Perignon που άνοιξα έξω από το Δημαρχείο. Ήθελα και Dom Perignon η τσίπισσα. Την κουνάω, την κουνάω φεύγει η τάπα και πάει η ευλογημένη καρφί στο μάτι του γαμπρού. Έγινε το σώσε. Πέντε λεπτά κράτησε ο γάμος και δυο λεπτά η χαρά τους. Πρήστηκε το μάτι του Αποστόλη, σαν τα φασόλι Πρεσπών έγινε (εκείνα τα μεγάλα για το φούρνο). Δίπλωσε αυτός απ’ τον πόνο, τσίριζε η Τερψιθέα, άρχισε να κλαίει και όπως λέει και ο λαός μας; « έκλα.. ψε η νύφη , σχόλασε ο γάμος». Το γλέντι συνεχίζεται στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο λέω. Τι να πω τώρα εγώ εφταιγα; Θα με πουν και γκαντέμω που πήγα στην κηδεία πριν από το γάμο.

Αλλά ξέρω εγώ ποιος έφταιγε. Εκείνη η μπουμπού ο Κυριάκος, η φαλακρή νεράιδα που τον είχανε καλεσμένο. Τι το φωνάζεις το σούργελο; Το τρανς το φοβερό; Τι το Μιχάλη Ασλάνη βλέπω τι τον Κυριάκο ένα και το αυτό. Πέρασα προχτές κι από το Ληξιαρχείο που δουλεύει και τον βλέπω να κάθεται στο γραφείο του και να χει φόντο στον υπολογιστή του μια τσίτσιδη ξανθιά να νεροβρέχεται σ’ ένα ποτάμι. Ίσα μωρή κοντούλα λεμονιά, τι το βαλές εκεί το μουτζό; Αφού εσένα σου σηκώνεται μόνο άμα δεις φαντάρο στις ντουζιέρες!! Ο κόσμος το χει τούμπανο και αυτός κρυφό καμάρι. Έρχεται κάθε πρωί στη δουλειά, φούστα μπλούζα, ελαφριά πούδρα και κόκκινο πασούμι elite και κρύβεται πίσω από το μουνί της ξανθιάς μουτζάκλας στο pc. Αν είναι δυνατόν. Πως μπορείς να σαι κάτι για το οποίο ντρέπεσαι; Πως μπορείς να κρύβεσαι και να μετανιώνεις για αυτό που είσαι; Πόσο υγιείς νιώθεις όταν κάνεις κάτι τέτοιο. Άλλα δε θα σου λύσω εγώ τα ψυχολογικά καλή μου. Έχω και τον Αγησίλαο στο κρεβάτι, τον παππού στο κελάρι και ένα κοντοψώλη γιο να παντρεψω. Έχω κι εγώ τις έννοιες μου.

Πήγα δυο απανωτά βράδια να δω σινεμά. Άνοιξε το καινούριο το σινεμά το ODEON στην πόλη μας, και είπα να το ρίξω έξω. «Benjamin Button» και «Λυκόφως. Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω. Η μια πιο πατάτα από την άλλη. Πήγαμε με την Σουλτάνα, την Καλλιόπη και την κυρα-Δέσποινα. Η Καλλιόπη όλη μέρα στο χωράφι, δεν άντεξε. Με το που άρχισε ο Benjamin της ήρθε το τάραμα, γλάρωσε, έγειρε το κεφάλι πίσω και είδε τα καλύτερα όνειρα. Δεν ξέρω αν άξιζε το εισιτήριο που πλήρωσε αλλά μεταξύ μας που θα βρήκε φθηνότερο ξενοδοχείο. Εμείς οι άλλοι τι να πούμε; Καλά που πήρα και την κυρα-Δέσποινα και είχα κάποιον να μιλήσω. Όλα τα είπαμε. Είχα στην τσάντα και κάτι κουλουράκια που μας κέρασε η Φρόσω το πρωί. Δεν ήθελα να τα φάω 'όταν μας τα κέρασε αλλά τα τύλιξα στο αλουμινόχαρτο να τα πάρω για το σπίτι. Μια χαρά μας ήρθανε. Όλα τα είπαμε και να σε πω και κάτι; Τέρμα τα μνημόσυνα δε ξανάπαω. χίλιες φορέα καλύτερα στ σινεμά. Είναι σκοτεινά έχει και ζεστούλα. Μόνο ελληνικό καφεδάκι δεν έχει αλλά μη τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Η άλλη η τέταρτη της παρέας, η Σουλτάνα κλάμα να δεις……Πολύ αρέστηκε φαίνεται. Εμείς να χουμε χωρατέψει όλη τη γειτονιά κι αυτή εκεί.. να μην ξεκολλάει απ’ τη βροχή. Δύο zewasoft τελείωσε η αθεόφοβη. Εκείνο το Benjamin όμως δε το φτάνει τίποτα. Νόμιζα τα χα δει όλα σε αυτή τη ζωή. Είχα κάνει λάθος τελικά. Τρεις ώρες έργο, τον ατέλειωτο είχε.

Μετά το σινεμά πήγαμε για σούπα στην «Κληματαριά» εγώ ρούφηξα μια κρεμμυδόσουπα άλλο πράγμα, αλλα απ’ τη μύτη με βγήκε. Έπεσε η μασέλα της κυρα-δέσποινας μέσα στα γιουβαρλάκια που πήρε και έκανα μια ώρα να τη βρω μέσα στο αυγολέμονο..

Πολλά είπα όμως και πέρασε η ώρα.

Σας φιλώ

Η βασίλισσα των σινεμά… Ζωζώ…

...Μουσαφηριά το Σάββατο...

Κούτσα-κούτσα πέρασε και το σαββατοκύριακο. Είχαμε μουσαφίρηδες στο σπίτι. Ήρθε μια παλιά συμμαθήτρια τ’ αντρός μου, η Γεωργία. Να σε πω στην αρχή την κοιτούσα λίγο με το δεξί το μάτι το λοξό γιατί εγώ αυτά τα «συμμαθητές» τα ξέρω καλά και δεν τα χάφτω. Ήρθε που λες το Σάββατο με το τραίνο. Πήγαμε με τον Αγησίλαο να την πάρουμε από τον Ο.Σ.Ε. Τρόμαξα να την γνωρίσω είχα να τη δω από τα Δεκεμβριανά του ΄44. Πολύ άλλαξε η ρουφιάνα. Φορούσε ένα μακρύ τιρκουάζ φόρεμα και ασορτί καπέλο. Ο Χριστός και η Παναγία λέω πρωί πρωί μέσα στο τρένο σα τον Καρνάβαλο. Αυτή με γνώρισε. «Ζωζώ μου, φώναξε, Ζωζώ μου, αγάπη μου εγώ είμαι η Ζωρζέτ» Άκου.. Ζωρζέτ, η μπεμπέκα!!! Πάει ξεσάλωσε αυτή λέω. Πάρε μου λέει τη βαλίτσούλα μου και πάμε γιατί έχω φοβερές ημικρανίες! Α! ρε κατακαημένη Γιωργία πάει την ψώνισες κι εσύ στα γεράματα! Ζώθηκα κι εγώ την βαλίτσα σα το ταγάρι και φτάσαμε τελικά σπίτι. Ο Αγησίλαος άλλος άνθρωπος! Α, ρε βρεγμένη σανίδα που σε χρειάζεται. Και όχι εκείνο Ζωρζέτ μου, και ασ' το αυτό θα το κάνω εγώ και όλο τέτοια! Α, ρε κερατά λέω δε θα φύγει η ξιπασμένη; Μέχρι κυδώνι γλυκό θα σε βάλω να κάνεις. Αφού ήπιε δυο καφέδες για να συνέλθει η κοτάρα και πήρε και δυο ponstan να ηρεμίσει λέει, ήθελε να πάμε για φαγητό. «Θέλω κάτι gourmet» μου λέει. Παίρνω και εγώ την Παναγιώτα τηλέφωνο που χα κρατήσει ένα τραπέζι στην ταβέρνα του πεθερού της και το ακύρωσα. Μας πήγε ο Αγησίλαος σε ένα μαγαζί που τρων με τα χρυσά τα κουτάλια. Το τι έφαγε η αχόρταγη δε περιγράφεται. Τι φιλέτα, τι σολομούς, τι ριζότα και να τα κρασιά και να τα γλυκά «Φτάνει αγάπη μου, λέω, φτάνει. Τον Χριστό με τα σανίδια έχεις κατεβάσει από την ώρα που ρθαμε». Ήρθε ο λογαριασμός 140€. Αυτή κατέβαζε τις μπουκιές και εγώ τα νταβόρ!!! Πλέρωνε τώρα Αγησίλαε λέω. Πλέρωνε….

Με έβγαλε από το πρόγραμμα μου που ήρθε. Ήθελα να κατέβω στο παζάρι το Σάββατο να κάνω τα ψώνια μου, δε μπόρεσα. Βλέπεις η κοντέσα η Ζωρζέτ δε πηγαίνει λέει στις λαϊκές. Και να σε πω και καλύτερα. Για σκέψου να κατέβαινα στη λαϊκή αγκαζέ με την λατέρνα, με το ξώπλατο του Πολατώφ και το δωδεκάποντο. Όλοι οι πάγκοι μαζί μας θα γελούσανε. Φαντάζεσαι να αγοράζω εγώ τα σέσκουλα κι αυτή δίπλα να σέρνει την ουρά από το φόρεμα και να το πατάνε τα γυφτάκια; Ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω. Με τούτα και με κείνα έφυγε την Κυριακή. Τρεις ώρες το καθάριζα το μπάνιο. Ολούθε είχε μπογιές και γκλίτερ. Τόση μπογιά πια ούτε η Άννα Καλουτά!

Ποια είδα σήμερα στη ΝΕΤ; Τη Χαρούλα Λαμπράκη… καλέ αυτή ζει ακόμη; Κι όχι μόνο ζει αλλά τραγουδάει κιόλας. Πρώτο πλάνο στην ΝΕΤ στην Μπήλιω Τσουκαλά η Χαρούλα. Το μαλλί μαύρο κορακίσιο, καρά-μπογιά!! Τι κακό κι αυτό θεέ μου έχει ποτίσει το δέρμα της πια! Τι περιμένεις όμως από μια γυναίκα που κατάγεται απο τον Κακόβατο της Ηλείας και που το πρώτο της τραγούδι ήταν το "Παρτα τα χέρια της ντροπής".

Αλλά εκείνη που είδα και το παθα το εγκεφαλικό ήταν η Όλγα Πολίτου. Έκανε γκέστ στις «πεθερές» η ατάλαντη. Που πάς μωρή κοιμωμένη του Χαλεπά; Που πας με τρία απανωτά εγκεφαλικά, που έχει στραβώσει το στόμα σου και δε μπορείς να αρθρώσεις λέξη; Το γκεστ σε μάρανε. Κάτσε σπίτι να πλέξεις καμιά εσάρπα που εμφανίζεσαι (ίδια κι απαράλλαχτη, βαλσαμωμένη) μετά από 2.000 χρόνια από την ΥΕΝΕΔ στο MEGA; Ελπίζω πάντως να μην έχει την ίδια μοίρα με τις άλλες τις ξεχασμένες που κάνανε γκεστ στο MEGA (βλέπε Έλενα Ναθαναήλ στις Γοργόνες και Βίκυ Βανίτα στο Παρά πέντε).

Άρχισα τα μακάβρια και δεν κάνει. Σας αφήνω και πάω να διαβάσω το «Κάψτε τα νυφικά» της Παυλίνας Νάσιουτζικ .

Σας φιλώ

Η βασίλισσα των Σέσκουλων Ζωζώ!!!

Στα Μπλόκα της Τουρκάλας....

Ντεμέκ σήμερα είχα χρόνο να καθίσω να γράψω το κάτι τις μου, τίποτα πάλι. Πως τα καταφέρνω κάθε μέρα και έχω από κάτι καινούριο να κάνω δε ξέρω! Καλό είναι όμως και αυτό γιατί δε μένει ώρα να γεράσω! Και όπως είπα και άλλωτες: Ζωζώ πάει να πει «Ζω» δυο φορές. Όλες θα τις θάψω, όλες.. Θα τις παραχώσω και μετά θα αναπαυτώ κι εγώ. Το χω χρέος, το’ δωσα όρκο στην Δέσποινα Στυλιανοπούλου, «Δεσποινάκι μου» λέω «όρκο σου δίνω αγάπη μου να σας τακτοποιήσω όλες και μετά να κλείσω τα μάτια μου». Εκείνη τη Δέσπω Διαμαντίδου φοβόμουν λίγο στην αρχή αλλά εντάξει τακτοποιήθηκε το θέμα. Όλες οι άλλες είναι εύκολες. Αλλά για να μην είμαι και ψεύτρα φοβάμαι και κείνη τη χαιδοκώλα την Άννα την Φόνσου. Ο λαιμός της έγινε ένα με τους πλισέδες του Ασλάνη αλλά εκεί, επιμένει και να οι προεδρίες και να τα εορταστικά στην τηλεόραση και να τα τσιγάρα… Αι μωρή καλτάκα εσύ δε μπορείς να κλάσεις, κουλούρια πας να πλάσεις; Τέλος πάντων. Τι λόγος μου πέφτει εγώ την πηδάω σάματις;

Κούρεψα το σκύλο μου σήμερα. Στην Ανθούλα τον πήγα κι αυτόν. Λέω με παίρνει που με παίρνει 60€ άς κάνει και τίποτα τουλάχιστον. Η Ανθούλα όμως είναι της παλιάς σχολής. Δε ξέρει τίποτε άλλο! Κρεπάρισμα, άκρες και τελειώματα.. με δυο λόγια Μαντάμ Καραφοντάν! Τον έκανε τον Ρούλη μου Μαρία Θηρεσία! «Σκυλο»..μετάνιωσα που τον πήγα…

Έχω πρόβλημα με την Δομινίκη τη φίλη μου! Έπαθε τρελό λα λα με μια Τουρκάλα. Την γνώρισε στο Παζάρι το περασμένο Σάββατο! Τον έπαθε τον ντουβρουτζά και τώρα δε μπορούμε να τη μαζέψουμε. Την είδε από μακριά ανάμεσα στα σπανάκια και τα σέλινα, μπροστά σε ένα πάγκο να διαλέγει ντομάτες και να τις πιάνει λες και χαϊδεύει μαργαριτάρια! Ζωζώ μου ερωτεύτηκα, μου λέει, τέτοια αλαβάστρινα στήθια, τέτοιες τορνευτές γάμπες δεν έχω ξαναδεί. Και είναι δυο βδομάδες τώρα η Δομινίκη ένα με το χώμα. Έκανε το πρώτο βήμα, έφαγε τα μούτρα της και τώρα είναι ακόμη πιο χάλια. Έλα βρε Δομινίκη μου της λέω, μη στεναχωριέσαι μη σε παίρνει από κάτω. Οοοχιι… εκεί αυτή πείσμα! Θέλω την τουρκάλα την Χασιμπέ! Βρε κακό που μας βρήκε λέω. Φώναζε ωρύονταν, «Μα να με φτύσει έτσι; Δε μπορώ να το χωνέψω». Καλή μου λέω μη στεναχωριέσαι όποιος κατουράει στη θάλασσα, θα το βρει στο αλάτι. Ο θεός αργεί αλλά δε λησμονεί. Που θα πάει θα το πληρώσει κι αυτή με το ίδιο νόμισμα. Και ο Αλλάχ τιμωρεί πιο αυστηρά. Στο Κεφαλόβρυσο της Λάρισας θα είναι η επόμενη μετάθεση της κοπέλας (καθότι και δασκάλα). Η δικιά μας πάλι έρεψε από τον καημό. Σαν τον Αι-Γιάννη το νηστευτή έγινε. Χάλια σου λέω και ψυχολογικά. Όλη τη βδομάδα Νένα Βενετσάνου και Λεωνίδα Βελλή άκουγε. Όπως καταλαβαίνετε η κατάσταση έχει ξεφύγει. Δυστυχώς όμως την καταλαβαίνω γιατί μπορεί στα συναισθήματα να επιβάλουμε σιγή, δε μπορούμε όμως να βάλλουμε όρια. Και σε αυτό συμφωνεί και η Μπέμπα Μπλάνς.

Δομινίκη μου ένα θα σου πω εγώ κι ας είμαι και του γυμνασίου «Αρχήν δε θηράν ου πρέπει τα αμήχανα» (Αντιγόνη αν θυμάμαι καλά στο σχολείο, το χα σημειώσει τότε και είπα κάπου θα με χρειαστεί).

Συγχύστηκα και με την αγροτιά σήμερα. Αποκλείστηκα η δόλια. Είπαμε να αντιδρούμε βρε παιδιά αλλά εσείς το παρακάνετε. Τι φταίει ο κοσμάκης ο απλός; Τέσσερις το απόγευμα ήταν το μνημόσυνο της Χαρίκλειας. Ε, να μην πάω; Τόσες φορές ήρθε αυτή σε μένα εγώ μια φορά χρειάστηκε, ντροπή να μην πάω. Ντύθηκα ξεκίνησα. Τσούπ, η αγροτιά έκλεισε τη γέφυρα. Από πού θα πάω λέω τώρα; Θυμήθηκα ένα δρόμο από το αμπέλι του παππού του Κωστάκη, λέω τον Αγησίλαο τράβα από κει μπας και προλάβουμε γιατί εγώ μνημόσυνο που είναι καλεσμένη και η Αρχοντούλα δε το χάνω. Τέσσερα επεισόδια πίσω θα μείνω άμα χάσω συνάντηση με την Αρχοντούλα. Φτάσαμε στις έξι από τον παλιό το δρόμο! Όχι μόνο η Αρχοντούλα αλλά και η Χαρίκλεια μαζί με την κάσα είχε φύγει. Δε θα το συγχωρήσω ποτέ αυτό στους αγρότες! Με την πράξη τους αυτή έχασα εγώ το δελτίο ενημέρωσης όλης της ορεινής περιοχής της Καβάλας. Άντε να περιμένεις τώρα να τα κακαρώσει πάλι κανένας γνωστός μπας και βρεθούμε στα εννιάμερα!

Να κλείνω σιγά σιγά… σας φιλώ,

Η αποκλεισμένη βασίλισσα των μπλόκων Ζωζώ!!

Υ.Γ.: Δομινίκη…ΞΕΚΟΛΛΑ!!!

«...ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΜΕΤΡΑΕΙ...»

Πέρασε η βδομάδα χαμπάρι δε πήρα. Δε ξάδειασα να καθίσω λιγάκι να καταλάβω κι εγώ σα γυναίκα!
40άρι χτύπησε χτες η Χαρά η «χαμένη». Δε το είδα γιατί έλειπα αλλά θα το δούμε σήμερα το βράδυ στης συμπεθέρας της Ελενίτσας. Το γραψε στο βίντεο αυτή. Ήμασταν όλα τα κορίτσια χτες στην Γιώτα του Τάκη την χοντρή. Από τότε που έκανε το μαλλί της μεζ, δε μπορώ να την πάρω στα σοβαρά, τη βλέπω και με φουσκώνουν τα γέλια! Βάλε καλή μου ένα σουτιέν που κρέμονται τα μαστάρια σου ίσαμε το πάτωμα, χτυπάν στο γκουντεπιέ και πάλι πίσω!!! Με ένα φραπέ στο χέρι πρωί, μεσημέρι, βράδυ, χειμώνα καλοκαίρι. Το λυόμενο στην Τούζλα απ’ τα καλαμάκια το χτίσε! Για όλους κάτι είχε να πει η μπωχέσα! Η συμπεθέρα η Ελενίτσα άρχισε να ανάβει, να αφρίζει, να κατεβάσει γάλα κόντεψε η χριστιανή. «Σκάσε μωρή πια» λέει «Μπα που να βγάλεις την κόρυζα, αναθεματισμένη. Τίποτα δεν άφησες ΄όρθιο τους έφαγες όλους». Καρφί δε της κάηκε της Γιώτας. Χαμογέλασε ειρωνικά βγάζοντας στη φόρα τα κίτρινα τα δόντια της, σα να λέει «χεσμένη σ’ έχω μωρή γκιόσα και σένα και την κόρη σου τη χωριάτισσα» Σκύλιασε η συμπεθέρα η Ελενίτσα, την κακιά αφρίτα έβγαλε, της γύρισε η τρίχα στο μουνί!
Σήκω πάμε να φύγουμε λέω γιατί δε μας βλέπω καλά και η Γιώτα άμα της γυρίσει το μάτι δε χαρίζει κάστανο. Με τούτα και με εκείνα πάει η Καβογιάννη την έχασα!!!
Εγώ να το δείτε στα ναρκωτικά θα πέσω. Ο καημός του Σώτου θα με φάει. Τι θα το κάνω θεέ μου αυτό το παιδί; Ανύπανδρο, χωρίς δουλεία και το πούτσο 11 εκατοστά σε πλήρη στύση; Που να τον δώσω; Τον ίδιο καημό είχε τις προάλλες και μια τηλεθεάτρια στην Άννα Δρούζα. «Το όνομα μου είναι Φωφώ και ο γιος μου την έχει φίφα». Μεταξύ μας πιο εύκολα θα αποκαταστήσει η γειτόνισσα η Φροσάρα τον γιο της τον Κούλη παρά εγώ τον Σώτο. Γιατί μια ψηλή, λυγερόκορμη, πετρόστηθη και μαρμαροτραχύλα αδερφή, εύκολα την προωθείς ενώ έναν άνεργο μικροκαύλη γιο που να τον δώσεις; Ποιας δόλιας τη ζωή να καταστρέψεις; Μήπως να σκεφτώ την περίπτωση του συμπεθεριού με την Φρόσω; Να το σημειώσω να της το φέρω απ’ έξω απ’ έξω. Γιατί ότι και να ακούγεται και επειδή το ψέμα δε το θέλω.. «ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΜΕΤΡΑΕΙ» και είναι και ψυχολογικό πιο πολύ. Άμα πεινάς ας πούμε και σου φέρουν ένα διπλό σάντουιτς με ένα χοντρό χωριάτικο λουκάνικο και πατάτες και δίπλα σε αυτό σου βάλουν το μισό με ένα λεπτό λουκάνικο Φρανκφούρτης, το δικό σου το μάτι με ποιο θα χορτάσει; Μην απαντήσεις φιλενάδα. Την ίδια ακριβώς βρώμικη σκέψη κάναμε και οι δύο. Τώρα θα μου πεις ότι μπορεί να το φας το μεγάλο και τελικά να σου βγει μάπα το χοντρό το λουκάνικο αλλά αυτά είναι τυχερά της καθεμιάς. Ρώτα και τη Μαρί Κυριακού.!!!

Ξέρει αληθεια κανείς πόσων ετών είναι η Μάρω Κοντού; Και μην αρχίσετε τα η γυναίκα είναι όσο φαίνεται και ο άντρας όσο μπορεί. Τρε μπανάλ..!

Το κατηχητικό διοργανώνει εκδρομή στη Μηχανιώνα στο κτήμα του Καραγκιόζη με πούλμαν. Είπα να γραφτώ και εγώ αλλά έχω και τον παππού στο κελάρι που να τον αφήσω μόνο; Φοβάμαι μην κάνει και καμιά ζημιά στα κρασιά! Ακόμη το κλαίω εκείνο το «Μαγικό Βουνό» του Λαζαρίδη.

Ξενοφώντος του Οσίου τη Δευτέρα και έχουμε τραπεζώματα στην Γκιώνα της Ξάνθης. Γιορτάζει ο Φώντας και μας έκανε το ορίστε. Τι να βάλω πάλι που θα ναι εκεί και η τσούχτρα η Θεώνη. Θα αρχίσει πάλι τα κουλά της…:"πως πάχυνες έτσι βρε Ζωζώ μου, και πολύ καλά σε ταΐζει ο άντρας σου" και άλλες τέτοιες κατινιές.

Βγήκε χτες η Ντόρα στον ALTER και πολύ την χάρηκα την σκατόψυχη. Πήρε εκείνη την μουράκλα την γνωστή που γράφει στο κούτελο: Είμαι η κόρη του Δράκουλα. Και σχολιάζοντας τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είπε κατά λέξη: «Ακόμη και στα χρόνια της Χούντας, ο Παναγούλης είχε όνομα, επίθετο και διευθυνση. Σε μια δημοκρατία δεν έχει θέση η κουκούλα» Ουδέν σχόλιον! Η γυναίκα ζωγράφισε.

Το πόσο χάρηκα με την κυρία Παναγοπούλου που ξαναέσμιξε με το ταίρι της, δεν λέγεται. Τόση χαρά ούτε όταν η Βέρα στο δεξί έκανε καλύτερα νούμερα απ την Λάμψη! Πήρε αμέσως τηλέφωνο την Γιάννα και τις Μαριάννες και της κάλεσε για «tea». Έσκασε η Νατάσσα που δεν ήταν καλεσμένη. Ειδικά όταν έμαθε ότι η Δάφνη όχι μόνο πήγε αλλά της δώσανε κι από το καλό το τσάι που χε φέρει ο ίδιος ο Παναγόπουλος από τα Harrods’s, τον έπαθε τον τεταρταίο!!!

Τέλειωσε και ο εσπρεσοσο μου φιλενάδες..Σας αφήνω...

Η βασίλισσα του "χωριάτικου" ..Ζωζώ!!!

Πρεμιέρα: "Σεξ.... Αγνοείται.."

Σεξ σεξ σεξ.. Ε, πια νισάφι!!! Πιαστήκανε τα παΐδια μου! Σαφώς και παίζει τον δεύτερο πιο σημαντικό ρόλο σε μια σχέση (οποιουδήποτε είδους) γιατί εγώ σε φιλίες και κολοκύθια δε πιστεύω. Δηλαδή τι; Άμα με τον ακουμπήσει λίγο ο Γιωργάκης τι πάει να πει ότι δεν είναι φίλος μου; Η άμα με τσιμπήσει τα βυζιά η Σούλα η χοντρή θα κόψουμε τον μεσημεριανό καφέ; Αααα εγώ δε καταλαβαίνω από αυτά. Εμείς περάσαμε δύσκολα χρόνια. Κατοχή, δικτατορία, Μητσοτάκη, έπρεπε να’ μαστε αγαπημένοι και δεμένοι μεταξύ μας. Ε, εκεί στο βρώμικο ’89 ήταν που τα μπλεξα κι εγώ με την Βαλάντω την κόρη του κυρ-Στέλιου του Καπετάνιου. Χρόνια στα καράβια αυτός, κάποιος έπρεπε να αναπληρώσει το κενό του άντρα μες το σπίτι και επειδή η Νίτσα η γυναίκα του ήταν και ηθικιά και δεν έβαζε άλλον άνδρα στο σπίτι το ρόλο του άντρα έπαιζε η Βαλάντω η θυγατέρα τους. Θηλυκιά γάτα δεν άφησε στο χωριό. Μόλις τις έβλεπε έκανε το σήμα της νίκης “V” (μη με ρωτάτε τι και πως ο καθείς με τις γνώσεις του). Σα θυληκιά γάτα με πήρε και μένα κι από τότε αχώριστες γίναμε… Άρα το σεξ δημιουργεί φιλίες δεν τις χαλάει!!! Γεια σου Βαλάντω μου με τις χειλάρες σου!!

Αγησίλαεεεεεεεε!!!! Κλείσε καλέ το MTV με πήρε τα αυτιά ο Τιμπερλει.. Αιι Σιχτίρ κάθομαι εγώ και βγάζω τα σώψυχα μου και αυτός τέρμα την τηλεόραση… Άγη μου αγάπη μου βάλε το greekz mad έχει την Γαρμπή…

Την Νένα Μεντή έχω να δω καιρό!!! Το συζητούσα τις προάλλες με την Τασούλα την καθαρίστρια του Δημαρχείου. Χρυσή γυναίκα η Τασούλα, αλλά χαζή ήρθε προχτές σπίτι μες το άγχος άκουσε λέει που ο γιος της κατέβασε το firefox και νόμισε είναι κάτι σαν τις αμυγδαλές και άρχισε εκείνα τα κατινίστικα «τι έπαθε το παιδί μου» και «γιατί του κατέβηκαν τα Firefox;» «και άμα είναι κάτι σοβαρό;» και άλλα τέτοια κουλά… Τασούλα κούλαρε της λέω… Δεν είναι άρρωστο το παιδί μια χαρά είναι! «και τι κατέβασε Ζωζώ μου» μου λέει; Τα χαλιά από το πατάρι της λέω άσε μας ρε Τασούλα πρωί πρωί!!!!

Να σας πω επίσης και το άλλο που έμαθα: οι τρεις μάρκες αυτοκινήτων με το μεγαλύτερο

ποσοστό σε κλοπές είναι κατάσειρά οι 1)Fiat, 2)Peugeot και 3)Toyota

Ενημερώνω απλά για τους κατόχους Mercedes και BMV να κοιμούνται ήσυχοι!

Αύριο Τετάρτη πρεμιέρα στο MEGA η Καβογιάννη.. «Χαρά αγνοείται..» Αμ, και η χαρά της

Τασούλας αγνοείται χρόοοονια μέσα απ’ τα πόδια της αλλά δε το’ κανε και σήριαλ!

Κλείνω γιατί ακούω το πλυντήριο που στύβει. Το σπίτι θα ρίξει. Έβαλα τα χρωματιστά στους 40 βαθμούς. Τελειώνει τώρα πάω να τα απλώσω..

Σας φιλώ η βασίλισσα του Firefox… Ζωζώ!

Υ.Γ. Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στην Νένα Μεντή και πολλά φιλιά ( «V» ) στην Βαλάντω!!!!

Κυριακή γιορτή και σχόλη!!!

Κυριακή του Αγίου Αθανασίου σήμερα και μας κάλεσε η Σάσα να μας κάνει το τραπέζι γι’ αυτό δε μαγείρεψα! Ξύπνησα νωρίς όμως, στη δεύτερη καμπάνα λέω Ζωζώ σήκω θα χάσεις τη λειτουργία. Σηκώθηκα έβαλα το βεραμάν το ταγιέρ που αγόρασα πρόπερσι στην Κατερίνη για το γάμο της ξαδέρφης μου της Ερμιόνης. Έφτασα στην εκκλησία στα «σα εκ των σων». Πρόλαβα λέω. Καλή και άγια και η εκκλησία αλλά βαρετή φιλενάδες. Κάθε Κυριακή τα ίδια και τα ίδια. Ένα event, ένα happening κάτι να δεις βρε αδερφέ (και αδερφή) να σε κάνει ένα κλίκ, να χεις ένα ενδιαφέρον. Πως είναι κάθε Κυριακή το «πάρτι της ζωής σου» με τον Προκόπη Παυλόπουλο που περιμένεις να δεις ποιος είναι καλεσμένος. Ε, κάπως έτσι να ξυπνάς την Κυριακή και να λες «άραγε τι ετοιμάζει ο παπα-Φώτης σήμερα;».

Μετά τη λειτουργία πήγα στο μνημόσυνο του κυρ-Θωμά του γανωτή. Όλα όπως έπρεπε τα κανε η χήρα του Θωμά η Γιωργία. Όπως του άξιζε του μακαρίτη. Όπως την τίμησε αυτός όσο ζούσε άλλο τόσο τον τίμησε κι αυτή στο μνημόσυνο. Τα τυροπιτάκια μόνο ήτανε λιγάκι αρπαγμένα. Ποιος ξέρει που τα παρήγγειλε η Γιωργία και τα καψε. Α! εγώ τα προσέχω αυτά στα μνημόσυνα. Τα τυροπιτάκια, οι ελίτσες και το λικέρ με το παξιμάδι πρέπει να ναι φρέσκα και τακτοποιημένα. Μπράβο της πάντως της Γιωργίας άξια χήρα κι ας ακούγονται χίλια δυο!
Μετά το μνημόσυνο πήγαμε στης Σάσας. Φάγαμε, ήπιαμε, πολύ καλά περάσαμε. Όλος ο καλός κόσμος εκεί ήτανε. Ήρθε και η Καρανάσιου (η γνωστή) με τον γκόμενο!

Στο γυρισμό πολύ γέλασα.. Όπως περπατάω με την κοιλιά φουσκωμένη από το φαΐ της Σάσας και τις κοτσάνες της Πιπίτσας της αδερφής της, βλέπω ένα παιδί γύρω στα 17 με φόρμες και μια αθλητική εφημερίδα συναντάει έναν φίλο του που τον περίμενε και λέει: «που σαι ρε man;». Τι λεξιλόγιο λέω αυτή η νεολαία πια.. Δε προλαβαίνω να ολοκληρώσω τη σκέψη μου και δέκα βήματα παρακάτω είναι ένας άλλος νεαρός γύρω στα 20 καλοντυμένος γυαλισμένος με ένα βιβλίο στο χέρι. «Να παιδί» σκέφτηκα, «αυτός μάλιστα» και τον βλέπω συναντάει και αυτός έναν φίλο του και παθαίνω το εγκεφαλικό. «Που είσαι μωρή κουλή;» του λέει, και τότε είδα και το βιβλίο που κρατούσε, «Ωραίο το φουστάνι σου Γιώργο μου». Αναλογίστηκα για λίγο τις διαφορές των δύο νέων, σκέφτηκα ποιον προτιμώ, ποιον θα θελα για φίλο μου, για γιο μου, για φίλο των παιδιών μου!!! Μπερδεύτηκα! Αλλά δεν άργησα να ξεκαθαρίσω μέσα μου πως το μόνο που άλλαζε στις δύο περιπτώσεις ήταν απλά το «μωρή» αντί του «ρε» και το «κουλή» αντί του «man», κατά τα άλλα δύο όμορφα, κανονικά, καθημερινά παιδιά ήταν!! Προς τι ο διαχωρισμός και ο ρατσισμός; Σε τι διαφέρει δηλαδή η Σωτηρία Μπέλλου από την Καίτη Παπανίκα;

Σούρουπο έφτασα στο σπίτι η δόλια να διαβάσω τις εφημερίδες που αγόρασα γιατί έχω και ένα επίπεδο η κατίνα. Έμαθα πολύ σημαντικά πράγματα.

Καταρχήν έμαθα ότι γεννιέται η νέα MADONNA. Το όνομά της είναι Lady Gaga!! Μόνο που δε ξέρω που ακριβώς μπαίνει ο τόνος, στο πρώτο η στο δεύτερο ga; Μη φοβάσαι Μαντονάκι μου, ένα τσόκαρο και μισό είναι, δεν έχει τα κότσια.. Όχι κώνους στα βυζιά αλλά και στο μουνί να βάλει δε σε φτάνει. Εδώ εσύ κατάφερες να ξεπεράσεις επιτέλους σε πωλήσεις την Νάνα Μούσχουρη και θα σε φοβίσει τούτο το παρλιακό;

Διάβασα επίσης την συνέντευξη ενός Έλληνα πορνοστάρ που δήλωσε ότι κάνει αυτή τη δουλειά γιατί βαρέθηκε να πληρώνει τόσα χρόνια τις γυναίκες και ήρθε η ώρα να πάρει τα λεφτά του πίσω… θέλει λέει να ξεπεράσει τον Rocco Siffredi (προσκυνώ το «μεγαλείο» σου Rocco μου).. και αφήνω ασχολίαστη την δήλωση!!!


Άσχετο άναψα τώρα που σκέφτηκα τον Rocco και θυμήθηκα ότι θέλω ένα ψυγείο Smeg. Πολύ τα αγαπώ. Αλλά ο Αγησίλαος το χέρι στη τσέπη δε το βάζει. 24 χρόνια με το Pitsos είμαι. Ρήμαξε πια!


Βράδιασε! Πάω να την πέσω και από αύριο καινούρια βδομάδα ξεκινά…

Σας φιλώ η Βασίλισσα της τσόντας Ζωζώ!!!

"...Breakfast at ...παζάρι.."

Από το να κάθομαι να μαλώνω με τη Σουλτάνα καλύτερα να μπω στο ίντερνετ και να ασχοληθώ λιγάκι με το blog μου. Τι ωραία σήμερα Σάββατο! Ξύπνησα ντύθηκα και κατέβηκα στο παζάρι. Ήθελα να πάρω αντίδια και τελικά γύρισα με 10 σακούλες πράγματα. Πήρα μαϊντανό, φρέσκα κρεμμυδάκια, παντζάρια που τα κάνω τέλεια, μανιτάρια, δυο ματσάκια ρόκα και λίγα καρότα. Σήμερα μαγείρεψα λαχανάκια Βρυξελλών φουρνιστά με καροτάκια κρεμμυδάκια και ντοματούλα. Απίστευτη επιτυχία. Έφαγε ο Αγησίλαος ακόμη ρεύεται να χωνέψει. Έφαγε και η Σουλτάνα ντεμέκ την άρεσε αλλά τα άφησε τα μισά. Μετά το φαΐ ο Αγησίλαος ζήτησε και κυδώνι γλυκό ευτυχώς είχα κρύψει δυο κομμάτια από την θεία την Κωνσταντινιά ήξερα που θα ζητάει ο Αγησίλαος και θα φωνάζει άμα δεν έχω.

Φάγαμε σκάσαμε και είπαμε να δούμε μια ταινία. «Infamous». Άλλο να σε λέω και άλλο να το βλέπεις. Δύο ώρες ταινία… κουράστηκα να σε πω την αλήθεια.

Σχετικό με τη ζωή του Truman Capote. Πρωταγωνιστούσε ένας

αντιπαθητικός ηθοποιός ο οποίος μάλλον ήταν πολύ καλός στο ρόλο του και για αυτό μου έβγαλε όλη αυτή τη σιχαμάρα. Καθώς γνωστό σε όλους το πόσο ιδιόρρυθμος και απωθητικός χαρακτήρας υπήρξε ο Capote. Δε θα μπορούσε άλλωστε να ναι κάπως αλλιώς ένας από τους πιο διάσημους συγγραφείς του 20^ου αιώνα. Θα παραμείνω στην δηλωμένη παρά την δύσκολη εποχή του, ομοφυλοφιλία και στο «Breakfast at Tiffany's» που έχει αφήσει ως παρακαταθήκη… Προτείνω την ταινία «Infamous» σε άτομα με αντοχές σε ταινίες με κοιλιά και την αντιπροτείνω σε ξινές gay «κυρίες» οι οποίες δεν ανέχονται τις άλλες κομπλεξικές αδερφές (βλέποντας ίσως τον εαυτό τους μέσα σε αυτές).

Αποχώρησε και η Κέλλυ χτες από το X-factor! «Μαμά, μαμά» φώναζε και ξαναφώναζε αλλά δεν εισακούστηκε… Της τραβήξανε το «κόκκινο» χαλί κάτω από τα πόδια και έπεσε !@! Κρίμα πάντως εμένα με άρεζε είχε κάτι από Δόμνα, Ραλλία, και Νίνα Ζαχά. Καλή σταδιοδρομία… Κέλλυ.

Έμαθα σήμερα ότι η illy (café espresso) έκλεισε φέτος 75 χρόνια!! Χρόνια πολλά στην illy αν και εγώ τον ελληνικό του Μπουφίδη το ξανθό το χαρμάνι δε το αλλάζω. Άσε που τον espresso δε μπορείς και να τον γυρίσεις μετά…

Πλήρωσα και το πετρέλαιο σήμερα πολύ φθηνό με ήρθε και πολύ το χάρηκα. Θα μείνουν λεφτά να πάρω ένα πατάκι που είδα στο Scondo Center.

Αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι σε όλες τις συνειδητοποιημένες λεσβίες και σας αφήνω να πάω να βαφτώ να ξάνω το μαλλί και να βγω να τα βροντήξω….

Σας φιλώ… Η βασίλισσα των Tiffany's.. Ζωζώ!!!

«Να πεθάνουν οι γυναίκες, να πεθάνουνε
για να πάψουνε καψώνια να μας κάνουνε.
Να πεθάνουν οι γυναίκες, να πεθάνουνε,
μα κι αν λείψουνε στ' αλήθεια, τι θα κάνουμε;

Η μία με κατέστρεψε, η άλλη μ' έχει κάψει
και μία τρίτη έκανε τη μάνα μου να κλάψει.
Και μια Κική και μια Κική μ' έριξε χρόνια φυλακή.»

Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Χρήστος Εμμανουήλ
Πρώτη εκτέλεση: Λευτέρης Πανταζής

Τα μανιτάρια της κυρα-Δέσποινας!!!

Ωχ , ωχ Παναγιά μου! Έκατσα επιτέλους. Τώρα ξάδιασα απ’ το πρωί. Μέχρι τώρα συγύριζα. Είχε γίνει το σπίτι παζάρι. Κέντρο διερχομένων κατήντησε. Είμαι και φιλόξενη τι να κάνω. Ήρθε μια φιλενάδα απ’ τη Σαλονίκη. Χρόνια φίλες. Την γνώρισα στην βιοτεχνία του Ζαχαράκη, νεαρές μοδίστρες τότε. Είχε κάτι κληρονομικά να τακτοποιήσει, με πήρε τηλέφωνο και μου λέει έρχομαι. Έλα λέω χρυσή μου, το σπίτι μου και δικό σου.
Αγησίλαεεεεε, φωνάζω μόλις έκλεισα το τηλέφωνο, Αγησίλαε πιάσε τις βελέντζες να τις τινάξουμε έρχεται η Πετρούλα από τον Εύοσμο. «Πάλι εδώ αυτή;» τσίριζε ο Αγησίλαος, «πρόπερσι δεν είχε έρθει πάλι και το’ κανε το σπίτι American Bar; Τον έναν έβγαζε τον άλλον έμπαζε;» Ε τι να κάνω βρε Αγησίλαε που ναι και ερωτιάρα; Άσε να χαρεί η γυναίκα τώρα που μπορεί. Ήρθε τρεις μέρες, φάγαμε, ήπιαμε και την Άρτα φοβερίσαμε. Δε μπορώ να πω πολύ καλά περνάω με την Πετρούλα όποτε έρχεται. Ούτε φαντάροι να κάναμε μαζί. Άσε που θυμόμαστε τα παλιά για τα φλερτ και τα τοιαύτα, γιατί και εγώ μη νομίζετε ότι ήμουνα καλό τσανάκι!
Έφυγε η Πετρούλα ήρθε η θεία η Κωσταντινιά. Από Θεσσαλονίκη κι αυτή αλλά Ανατολικιά, Χαριλάου μεριά. Κυρία! με έφερε δώρο και ένα σεμέν ( απ’ τη λαϊκή. μπάμ έκανε αλλά η κίνηση μετράει). Σαν ήρθε αυτή, πάει το γλυκό το κυδώνι. Δυό δυό τα άδειαζε τα πιατάκια. «Πολύ ωραίο το κανες αγάπη μου το κυδώνι» και δώσ’ του να τα κατεβάζει τα κυδώνια σαν τις ασπιρίνες. Στακα μωρή, με ήρθε να την πω. Είπαμε ωραία τα κυδώνια, Τούρκικα εισαγωγής , μια χαρά έδεσε και το σιροπάκι, αλλά είναι και 2,5 ευρώ το κιλό. Δε τα βρήκα στο δρόμο. Χαλάλι της όμως γιατί είναι και μερακλού.
Τα λέω αυτά, αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι μοναχιά δε μπορώ να κάτσω. Κάποιον θέλω να χω να γανιάζω.

Πότε πέφτει το Πάσχα φέτο; Να θυμηθώ να κοιτάξω, να ξέρω πότε ξεκινάει η νηστεία. Μεγάλη Σαρακοστή έρχεται και πρέπει να κάνω τα κουμάντα μου. Καλά τα είπε η Ρίκα Βαγιάνη το πρωί στην ΕΤ1: «Φέτος θα περάσουμε αμέσως από τα Χριστούγεννα στο Πάσχα» Άμα είναι μορφωμένος ο άνθρωπός αγάπη μου όλα τα προσέχει. Μες την καρδιά μου το χω το Ρικάκι.


Να θυμηθώ να βάλω και τα κουλούρια στο φούρνο γιατί μετά θα ρθει και η κυρα Δέσποινα και θα ζητάει πάλι να βουτήξει στο καφέ, να χω κάτι να βγάλω. Τώρα που τη θυμήθηκα κι αυτή να σας πω. Αυτή που λετε πήγε πρόπερσι εκδρομή με την ανιψιά της ένα παρλιακό πρώτης τάξεως. Την πήρε γρια γυναίκα και την πήγε σε Rock Festival λέει να δουν τους σμάκινς φάφκινς. Πήγανε που λέτε και γύρισε η κυρα Δέσποινα άλλως άνθρωπος. Στη γειτονιά ακούστηκε πως παίρνει και ναρκωτικά. Δεν την πιάνουν βέβαια 74 χρονών γυναίκα αλλά σας λέω δε στέκει καλά. Στάνταρ καλέ κάτι την ποτίσανε. Μαζευτήκαμε να φανταστείτε τα κορίτσια τις γιορτές στης Γιώτας του Παναγιώτάκη και είπαμε η καθεμιά να φέρει ένα δίσκο με τυροπιτακια, ταχυνόπιτες και κανένα Λικέρ να ρθούμε λίγο στο κέφι. Ήρθε και αυτή έφερε μανιτάρια και ένα cd. Το κοιτάζω εγώ λέω «τι έφερες κυρ-Δέσποινα να ακούσουμε; Ελένη Ροδά;» Όχι λέει μια καινούρια είναι, Μέριλυν Μανσώ την λένε. Κοιτάζω τη φωτογραφία, με έλουσε κρύος ιδρώτας. Βλέπω μια χτικιάρα, σατάνω, τραβεστί, άσπρη, μπουζάτη, ίδιο χρώμα με την λαδομπογιά της εταζέρας στο σαλόνι. Τι είναι αυτό Κυρα Δέσποινα λέω τι έπαθε η κοπέλα δεν είναι καλά; Σα το πανί άσπρισε, δε την ταΐζουν; Μόδα είναι λέει δεν ξέρεις εσύ. Βάλε να ακούσουμε. Ε, τι να κάνω, έθνικ θα ναι λέω, καμιά παραδοσιακή στολή θα ναι. Βάζω το cd πατάω και το κουμπί και αρχίζει να λυχτάει σα το σκυλί που του βγαίνει η ψυχή. ΩΩΩΩΩρεεεε τι το θελα και πάνω που αρχίζει αυτό βλέπω τα κορίτσια έτρωγαν τα μανιτάρια! Ε, ρε γλέντια.. άρχισαν όλες να γελάν και να χτυπιούνται. Λέω πάει, τις καβάλησε ο διάολος. Κοιτάζω την Αναστασία έβγαλε το σουτιέν και χόρευε πάνω στον καναπέ. ‘Ενας πανάκριβος Chesterfield τον λυπήθηκε η ψυχή μου. Τι έγινε λέω μπας κι είχε τίποτα το γκούντα που έβαλα στα καναπεδάκια; Κοιτάζω τα μανιτάρια άφαντα και κυρα Δέσποινα στο κέντρο του χορού με σκισμένο το καλσόν.
Τι να κάνω; να σβήσω τα φώτα; Να τις βρέξω; Να τις ψήσω καφέ; Χάθηκα κι εγώ!

ΤΟ 100!!! Θα πάρω το 100!

Τι ρεζιλίκι παναγιά μου ήρθαν και τις μάζευαν μια μια τα παιδιά τους από το τμήμα. Αυτές ακόμη γελούσαν. Όλες τις γιορτές στο κρεβάτι τις έβγαλαν. Την κυρα Δέσποινα την φέρανε προχτές από το κέντρο αποτοξίνωσης. Αλλά η δόλια τα χασε εντελώς. Πως πέρασες κυρα Δέσποινα λέω στο κέντρο; «Αχ κορίτσι μου, κυρίες μας είχανε, σε τέτοιο κέντρο είχα να πάω από το STUDIO 54 που μπήκα μέσα καβάλα στ’ άλογο!» Πάει η κυρα δέσποινα λέω!! Απολωλάθηκε εντελώς.



Άντε πάω να βάλω τα κουλούρια γιατί θα κάτσει το ζυμάρι..
Σας φιλώ η βασίλισσα της Ροκ Ζωζώ!

Εεεε, Αιιι Σιχτίρ πρωί πρωί...!!!

Πα πα πα πα τι κακό πράγμα ρε παιδί μου να το χεις το μαλλί λάχανο από βραδύς, να το προσέχεις να κοιμάσαι με τυλιγμένη πετσέτα στον σβέρκο να μη σου κουνηθεί τρίχα όλο το βράδυ και να ξυπνάς το πρωί και να ρίχνει ο θεός καντάρια!

Το ρίχνεις το σιχτιρ ολέ, ή δε το ρίχνεις;

Μα είναι δυνατόν; 60€ πλήρωσα την Ανθούλα χτες να με πάρει την ψαλίδα, τις άκρες και να τα κρεπάρει. Και λέω θα πάω μια θεά στο γραφείο σήμερα, ανοίγω το παντζούρι και τι να δω; Ποτάμια τα νερά στους δρόμους. Ε, αι σιχτίρ και το μαλλί και η Ανθούλα λέω. Και να ρωτήσω και το άλλο: πως είναι δυνατόν με τέτοια βροχή να βγαίνει στα κανάλια η γυναίκα του Παναγόπουλου με το μαλλί τούρλα; Κάτσε χρυσή μου άντρα έχασες, το στήριγμα σου είναι στα χέρια αδίστακτων κακοποιών που ένας θεός ξέρει τι μπορεί να του κάνουν, τα κινέζικα βασανιστήρια μπορεί να τραβάει ο άνθρωπός (http://azzurro.pblogs.gr/2007/08/ta-4-kinezika-basanisthria.html) και εσύ εκεί Madame Hortanse.. το μαλλί κάγκελο και το δάκρυ κορόμηλο για τον εφοπλιστή –παύλα- σύζυγό σου!

Βρε άμα έχανα εγώ τον Αγησίλαο όλη η κάτω Αχαΐα θα με άκουγε…

Τι να πω πια; Σικάγο γίναμε ξέφραγο αμπέλι που λέει συνεχώς και ο αγαπημένος μου ο Πάνος Σόμπολος.

Έλα όμως που έπρεπε να πάω στο γραφείο (που μεταξύ μας τι πάω τι δεν πάω εν και το αυτό, αφού και στο σπίτι την πιάνω καθαρά την Ελένη τι πάω να τη δω σε ξένες υπηρεσίες;) παίρνω την ομπρέλα τη σπαστή μια Pierre Gardin κόκκινο καρουδάκι με μαύρα τελειώματα μια τρέλα σου μιλάω την ανοίγω και τσαπ μου έμεινε στο χέρι. Αααααααααα….. Τραγικό που θα πάω τώρα τι θα κάνω; Ζώθηκα και εγώ την σακούλα από τα Jumbo στο κεφάλι και το χα και το μαλλί και το χαιρόμουνα κάτω από τη σακούλα. Βγήκα έξω σα τη σερσέμω κι έτρεχα. Κι όσο δε θέλω να δίνω δικαιώματα στην Φρόσω την γειτόνισσα ρε γαμώτο τόσο με τυχαίνουν αυτά τα πράγματα. Αλλά έτσι είναι σε αυτή τη ζωή οι φτωχοί και οι οδηγοί των εφοπλιστών την πληρώνουν πάντα τη νύφη.

Και μέσα σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται για εκλογές λέει. Καλέ έξω άνοιξαν οι ουρανοί κι εσείς το χαβά σας. Εμφανίστηκε η κυρά Βάσω στα εργατικά συνδικάτα με το δεξί το μάτι μιλούσε στη ΔΑΚΕ με το αριστερό στην ΠΑΣΚΕ εκείνο το βλέμμα το θανατηφόρο ίδια η συμπεθέρα η Ελενίτσα η «ξανιώ» καλή της ώρα.

Με τούτα και με εκείνα έφτασα στο γραφείο σα τον Κερκίνικο τον νεροβούβαλο μούσκεμα οι μπότες μου από μέσα πλάτσα πλούτσα

E να μην το πώ το ΑΑΑιιιι Σιχτιιιρ;

Χριστέ μου ποτε πηγε 4:30 ;

Καλησπέρα σας!

Πότε πέρασε το μεσημέρι χαμπάρι δε πήρα. Σχόλασα από το γραφείο και έτρεχα σα την τρελή να προλάβω την Πόπη τη μανάβισσα να μην κλείσει (που ακόμη αναρωτιέμαι τι το κρατάει το ρημαδομάγαζό της αφού μόνο εγώ πατάω εκεί μέσα). Πήρα 1.5 κιλό κυδώνια να κάνω γλυκό. Πολύ τα τρώει ο Αγησίλαος το πουλάκι μου και δε θέλω να τον χαλάω και τα χατίρια γιατί έχασε και ο Πανιώνιος προχτές και είναι μες τα νεύρα. Τα πήρα τα κυδώνια 3,5 €. Φαρμακείο είσαι Πόπη μου της λέω.. Είναι Τούρκικα εισαγωγής μου λέει τι να κάνω τα πήρα τηλυπήθηκα τη δόλια μόνο εγώ πάω είπαμε. Τούρκικα, τούρκικα. τι να κάνω; τα πήρα, πήρα και μισο κιλό φασολακια πρασινα να κάνω και ενα φαΐ. Πάω σπίτι τρέχω στο καμπινε γιατι είχα να πάω απο τις δέκα το πρωι. Πήγε ο κυρ-θόδωρος στην τουαλέτα του γραφείου και μετα δεν είναι να πάει κανεις άλλος!!!
Αφού συγυρίστηκα και τέλειωσα έβαλα τα φασολάκια στη φωτιά πατατούλες μαϊντανό κρεμμυδάκι σαλτσούλα... μμμ γιατί νομίζατε με πήρε ο Αγησίλαος επειδη κάνω καλό κρεβάτι? Τα βαλα αυτά και άρχισα τα κυδώνια ζάχαρη νερό γαρύφαλλα λεμόνι όλα ετοιμα. Τα άναψα και λέω παώ να χαζεψω λίγο τηλεόραση.

Τι να δω πάλι παναγία μου; την υστέρω την Κουντουράτου με το καμενο το ποστις; η εκεινο το Ακρως Οικογενιακό που έχω χάσει το μπούσουλα με τις κατεξακολούθησην επαναναλήψεις. καθε δυο εβδομάδες έχουν το ίδιο επεισόδειο. Από βδομάδα σε βδομάδα η Μαργαρίτα έχει και δεν έχει το πτυχίο της Νομικής... Τι να πώ πια? Η μήπως να βάλω ALTER να βλέπω τη Φαίη να πεταχτει καμια ρόγα να με βγαλει κανεναν μάτι;

Κουραση και αυτη η τηλεόραση σκέτη κούραση κατάντησε. Τι καλα είχαμε τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. κάναμε τις βόλτες μας, πέρναμε την κουμπάκα μας και καθομασταν στο παγκακι και την τρόγαμε.. Αλλες εποχές. τώρα; σήψη..
Μπήκα κι εγώ στο blog.

Πήγε καλά η μέρα μου σήμερα, εμ έτσι είναι αμα ξεκινάς τη μέρα με Γιώργο Παπαδάκη..

Και μάλιστα σήμερα είχε και καλεσμένο τον Λαλιώτη. Μες τη χαρά αυτός όλα εντάξει λέει με το σπίτι του μάζεψε το χωρίο λεφτά να πληρώσει το χρέος μη τυχόν και αναγκαστεί ο «επίτιμος» και το πάρει και έρθει η γκαντίφλα στο χωριό και από Δολιανά γίνουν σκέτο «Δόλια».

Τι να πω; Γιατί τον έχουν πάρει αυτόν τον άνθρωπο με κακό μάτι δε ξέρω. Δηλαδή η Μαρίκα τι έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας τόσα χρόνια δίπλα του και δεν έπαθε τίποτα;

Ααααα… Σους Χριστός νικά ξέχασα τα κυδώνια.. ιιιιιιι… έτσι και ρθει ο Αγησίλαος και με βρει στα ιντερνέτ και τα κυδώνια ένα με την κατσαρόλα θα με στείλει στον Παπά (-) Χρόνη (http://www.pare-dose.net/blog/?p=76) για αφορισμό.. και έχω και τα τακούνια στον τσαγκάρη!

Κάθε αρχή και δύσκολή αλλά το χω το πείσμα η ρουφιάνα και θα τα καταφέρω...
Πρώτη ανάρτηση σα να λέμε το ήμισυ του παντός (;)...
Πάντα τα βλεπα αυτά τα blogs αλλά ποτέ δε κατάλαβα πως δουλεύουν, νόμιζα πια πως είναι επιστήμη ολόκληρη.. Σκατά!!! δέκα λεπτά υπόθεση ήταν.. και τσούπ ενεφανίσθην και εγώ! Άφησα βέβαια μια στοίβα πιάτα στον νεροχύτη άπλυτα και ένα σωρό ασιδέρωτα στην κρεβατοκάμαρη, θα επιστρέψει ο Αγησίλαος και θα βάλει τις φωνές και άντε να του δόσεις να καταλάβει τι είναι blog... χωριάτης ο άνθρωπος αγάπη μου... νακα μυαλό... απορώ πως στραβώθηκα και τον πήρα.. ιτς μυαλό δε κουβαλούσα τότε.. αλλά έχουμε καιρό να τα πούμε αυτά!
Νομίζω πως την αρχή την έκανα..
πάω τώρα να πλυνω και κανα πιατο γιατι καλό και το pc αλλα με τον νεροχύτη έχω άλλο δεσιμο η γυναίκα.....